Każdy nadzorca aby wiedział co ma robić musi być odpowiednio skonfigurowany.
Uciążliwym było by gdyby każdy z nadzorców miał pełen komplet ustawień.
Mając kilka identycznych maszyn musielibyśmy ustawiać kilka razy te same parametry.
Zmieniając coś w konfiguracji jednej maszyny musielibyśmy zmieniać to samo ustawienie w nadzorcach innych maszyn .
Dlatego konfigurację nadzorcy podzielono na dwie części:
• | konfigurację nadzorcy która obejmuje tylko te parametry które są unikalne dla tej konkretnej maszyny (nazwa, numer wejścia, grafika itp.) |
• | konfigurację modelu nadzorcy czyli konfigurację wszelkich parametrów z których będą korzystać nadzorcy dla których wybrano dany model. |
Mówiąc inaczej: większość parametrów nadzorca dziedziczy z przypisanego mu modelu nadzorcy.
Dlatego konfigurację systemu zaczynamy od stworzenia odpowiednich modeli nadzorców. Możemy np. stworzyć modele wtryskarki główne,
wtryskarki pomocnicze i młynki. Potem dla każdej maszyny konfigurujemy odpowiedniego nadzorcę przypisując mu odpowiedni model z którego pobiera
większość ustawień a dla samego nadzorcy ustalamy tylko te charakterystyczne dla niego jak nazwa czy numer wejścia koncentratora.